1) Ο αλτρουιστής Stephen Curry
Μπορεί οι 10 ασίστ του Stephen Curry να είναι πέρα για πέρα πλασματικές -εξαιτίας της βοήθειας των LA Lakers σε κάθε του drive που άφηνε ακάλυπτη την εκάστοτε γωνία, την οποία και ρίσκαραν φανερά- αλλά και μόνο η θέλησή του να σπάσει τη μπάλα ξανά και ξανά σε άλλα χέρια ίσως να λέει πιο πολλά από το triple double αυτό καθ’ αυτό.
2) O νέος AD
Ο Anthony Davis -ίσως εξαιτίας των πρόσφατων τραυματισμών και της διαχείρισής τους- μοιάζει στα μάτια μου κάπως πιο soft από ότι τον είχα συνηθίσει.
Μπορεί ήδη εδώ και χρόνια να έχει βάλει το mid range και το τρίποντο στο παιχνίδι του, αλλά η άρνησή του να πάει στο καλάθι ακόμα και κόντρα σε πιο κοντούς, πιο αδύναμους και εν γένει όσο και τόσο καλούς αμυντικούς.
Από τα 26 σουτ που εκτέλεσε, τα 5 ήταν τρίποντα (1-5), τα 7 ήταν mid range (4-7) και μόλις τα 9 κάτω από το καλάθι (6-9)
3) O πολύτιμος Bjelica
Όλοι μένουμε -και καλά κάνουμε- στο πρώτο triple double του Curry από το 2016, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχε ο Nikola Bjelica, δύσκολα θα γύριζαν τον διακόπτη του momentum οι “Πολεμιστές“.
Ο Σέρβος ήταν απλός και μαγικός κόντρα στο LA με πολλά high IQ plays, πολύ διάβασμα των φάσεων στην επίθεση και σπάσιμο της μπάλας στην περίμετρο και τρανή αποτελεσματικότητα με 15 πόντους σε μόλις 8 επιθέσεις (7 σουτ + 1 ταξίδι στις βολές), ενώ στην άμυνα ήταν λειτουργικός στο πλευρό του Draymond στο small ball που άλλαξε τη ρότα του ματς.
+1) To πρόβλημα των Lakers
Μέχρι και την τελευταία περίοδο, οι Lakers δεν ήταν τόσο κακοί στην άμυνα, αλλά η εν γένει μέτρια κυκλοφορία τους σε συνδυασμό με τους λίγους διαθέσιμους σουτέρ στο παρκέ τους μπλόκαρε στο small ball του Golden State, που πήρε την απόφαση να κλείσει προς τα μέσα την άμυνά του (10-22 αλλά και 7-19 πριν τα τελευταία 28″ όπου όλα είχαν κριθεί/ 5 λάθη/ 6-17 τρίποντα).