Οι Golden State Warriors φαίνεται πως έχουν ανακάμψει από τη μετριότητα των δύο τελευταίων χρόνων και μοιάζουν έτοιμοι για την επιστροφή τους στην πρώτη τετράδα της Δύσης.
Το basketblog.gr εμβαθύνει στα φιλικά δείγματα των «Πολεμιστών» και κρατάει τα 3 καλύτερα στοιχεία από αυτά τα παιχνίδια.
Τα 115 τρίποντα σε δύο αγώνες
Οι “Πολεμιστές” έχουν σφυρηλατήσει ένα stretching σύνολο γύρω από τους Curry και Green, το οποίο μόνο να αναβαθμιστεί μπορεί από την επικείμενη επιστροφή του Klay Thompson.
Συνολικά, 15 παίκτες εκτελούν τουλάχιστον 2 τρίποντα ανά αγώνα, 6 τουλάχιστον 6 και 2 τουλάχιστον 7 -με πρώτο τον φοβερό και τρομερό στη φετινή postseason Jordan Poole με 9.5!
Ταυτόχρονα, 7 παίκτες εκτελούν με τουλάχιστον 40% στις προσπάθειές τους, 5 πάνω από 50%, ενώ ακόμα 3 πάνω από 60%, σε μια πανδαισία τριπόντου που αποφέρει 45 ευστοχα τέτοια σουτ ανά βραδιά (ήτοι 135 πόντους), σε πολύ καλή μάλιστα αναλογία της τάξης του 39%.
Τις 59 ασίστ σε 81 καλάθια
Το όπλο των Warriors του Kerr δεν ήταν μόνο το μακρινό σουτ, αλλά οι καλύτερες δυνατές συνθήκες υλοποίησής του μέσω κυκλοφορίας της μπάλας -κάτι που χάριζε ελεύθερα σουτ σε μια ομάδα με πολλούς sharpshooters.
Έτσι και φέτος, η αρμάδα του San Francisco βγάζει υγεία στο παρκέ και προσπαθεί να κόψει στο καλάθι, να δώσει αρκετά off ball screens και να τραβήξει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες στην περίμετρο, για να ανοίξει τους χώρους και να μειώσει την πιθανότητα των double team και help defense.
Τέλος, ιδιαίτερη μνεία αξίζει η εμπιστοσύνη που εμφανίζει ο Curry στους συμπαίκτες του πάρα την περσινή του… γονιμότητα των 32 πόντων ανά αγώνα.
Διαβάζει το παιχνίδι και ως δημιουργός και τροφοδοτεί εξαιρετικά τα πάρα πολλά cuts των συμπαικτών του από τις γωνίες στο καλάθι -με τις 8 συνολικά ασίστ του έως τώρα να φαντάζουν ελάχιστες μπροστά στη θέλησή του.
Την αυτοπεποίθηση του Green από το τρίποντο
Δεν είναι το 75% σε δύο ματς.
Δεν είναι το 1.5 εύστοχο τρίποντο ανά βραδιά.
Δεν είναι καν το 2-2 χθες κόντρα στους Nuggets.
Είναι η αυτοπεποίθηση που μετά από τόσα χρόνια στο πρωτάθλημα βγάζει επιτέλους ο Draymond Green από μακρινή απόσταση, αφού μοιάζει φέτος να μην περιμένει απλά τη μπάλα για να τη μοιράσει ξανά, αλλά πρόθυμος να σουτάρει και να τιμωρήσει το gap της άμυνας πάνω του.
Χαρακτηριστικές είναι μάλιστα οι στιγμές που όταν η κινησιολογία του Curry ζητάει screen ή give n go, αλλά εκείνη του DPOY του 2017 θέλει να εκτελέσει.
Είναι λογικό ένας τόσο μέτριος σουτέρ εδώ και τόσες σεζόν όπως ο Draymond να έχει αυξομειώσεις στην εν λόγω απόδοσή του μέσα στη χρονιά, αλλά και μόνη η αλλαγή στο διακόπτη είναι ικανή να αναβαθμίσει όλη την επιθετική ρότα των “Πολεμιστών“.