Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης είναι ίσως αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή ο κορυφαίος glue guy του ελληνικού μπασκετικού γίγνεσθαι, με την ικανότητά του να… τουμπάρει κάθε ματς ερχόμενος από τον πάγκο με την ενέργεια, το πάθος και την όρεξη που επιδεικνύει σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ να είναι μερικοί από τους λόγους που κάθε προπονητής θα τον ήθελε σύμμαχό του.
Ωστόσο, ένας φύσει καλός αμυντικός δε μένει μονάχα στα καθήκοντά του στα μετόπισθεν, αλλά έχει εξελιχθεί εν πολλοίς και στο επιθετικό παιχνίδι και δη στο μακρινό σουτ -σε ένα συνδυασμό που δύναται να τον συντροφεύει με καλά συμβόλαια δια παντός!

Φέτος λοιπόν, μετά από μια αναγνωριστική πρώτη σεζόν πέρυσι στο κορυφαία διασυλλογικό επίπεδο της Ευρώπης, ο Αθηναίος wing φαίνεται πως έχει προσαρμοστεί άριστα στον Ολυμπιακό τόσο στην ελληνική πραγματικότητα της Basket League όσο και σε εκείνη της EuroLeague, διανύοντας την ίσως κορυφαία περίοδο της καριέρας του.

Συγκεκριμένα, σε 21 ματς σε όλες τις διοργανώσεις μετράει 7 πόντους με 38% από τη ζώνη του τριπόντου (4 απόπειρες/ career high), επίδοση που αποτελεί και την κορυφαία της μέχρι στιγμής σταδιοδρομίας του!
Στα τελευταία 3 παιχνίδια όμως, φαίνεται πως ξεπερνάει κάθε προηγούμενο…

Ουσιαστικά, σε αυτό το διάστημα, ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ μετράει συνολικά 42 πόντους (το 30% των εν γένει φετινών του πόντων/ 14 ανά βραδιά), 11 ριμπάουντ (το 25% των εν γένει φετινών του ριμπάουντ), 8 ασίστ (το 24% των εν γένει φετινών του ασίστ), την ίδια στιγμή που εκτελεί με 9-21 από την περίμετρο (43% ευστοχία) αλλά και με 4-6 δίποντα (67% ευστοχία) -με τον Ολυμπιακό να έχει κερδίσει και τα τρία παιχνίδια του κόντρα σε δύσκολους αντιπάλους μακριά από την Ελλάδα (εκτός με Armani Milano και UNICS Kazan)!

Σήμερα, στη σαφώς πιο αδύναμη Λάρισα, μέτρησε 14 πόντους (3-4 δίποντα, 3-6 τρίποντα), 3 ριμπάουντ και 3 ασίστ, ενώ στο διάστημα που αγωνίστηκε, οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν 149 πόντους ανά 100 κατοχές (7η καλύτερη επίδοση) και ήταν καλύτεροι κατά 48 πόντους γενικά εν τη παρουσία του!

 

 

Πολλά μπορεί κανείς να ερμηνεύσει από το ηχηρό φορμάρισμα του «Λάρι», όπως τον άμεσο εκσυγχρονισμό του σε ένα συνεπέστατο 3nD φτερό -το ίσως πιο πολύτιμο γρανάζι μιας ομάδας εδώ και μερικά χρόνια- που μπορεί να ανοίξει το γήπεδο χωρίς να χρειάζεται πολλές κατοχές (24% USG%) και ταυτόχρονα να μαρκάρει τον κορυφαίο περιφερειακό του εκάστοτε αντιπάλου ή την απότομη εξέλιξή του ως σουτέρ επιπέδου EuroLeague από το 27%, το 30% ή το 32% σταθερά στο 38%+ με πολλές περισσότερες προσπάθειες από το σύνηθες.

Ωστόσο, το πιο σημαντικό στοιχείο δεν είναι άλλο από την υπερηχητική μανία του να εξελίσσεται συνεχώς μην επιτρέποντας στην εποχή να τον προσπεράσει ούτε για ένα λεπτό αλλά και την όρεξή του να παραμένει πάντα χρήσιμος -αποδεικνύοντας περίτρανα πως όχι μόνο αξίζει να παίζει σε έναν τόσο ιστορικό και μεγαλοπρεπή σύλλογο όχι μόνο αξίζει να αποτελεί σημαντικό γρανάζι μιας εκ των καλύτερων μέχρι στιγμής μηχανών της EuroLeague αλλά πως σύντομα θα αξίζει και το βήμα παραπάνω με την καθιέρωση στην Εθνική ομάδα, με τον χαρακτήρα του να συνάδει άρρηκτα με το «στρατιωτικό» δικό της!